Afgelopen weekend ben ik met mijn zusje een stukje gaan rijden langs de kust van New England. Het Amerika van de eerste settlers, van ver voor de Verenigde Staten. Als ik uitkijk over de zee, de wind die langs mijn goed-geïsoleerde winterjas waait, voel ik een beetje medelijden met deze voorgangers. De zon zakt al rond vier uur in de zee en de hopen sneeuw langs de weg verraden dat de winter ons voor is geweest op de roadtrip. Hoe moet de eerste winter hier voor deze mensen zijn geweest? Als je aankomt in een wereld die je niet kent, waar geen mensen wonen die jou taal spreken. Als je weet dat je niet zomaar meer terug kan en de eerste sneeuw al vroeg in het jaar naar beneden valt.
Met de luxe van een auto, een winterjas en genoeg restaurants en hotels langs de weg, hoeven wij gelukkig alleen maar de te genieten van het mooie landschap. Alhoewel... Hier reizen in het laagseizoen vereist wat extra planning. Veel hotels en restaurants zijn gesloten, net als de historische huizen die wij op de planning hadden. Het is duidelijk, hier komen vooral in de zomer en de Indian summer toeristen.
Het grote voordeel voor ons is, dat daar waar we komen er weinig anderen zijn. Een natuurgebied is altijd net iets mooier als je niet in een file over het pad loopt. In het Emily Dickinson museum was ik zelfs de enige bezoeker, waardoor de verplichte tour iets heel huiselijks kreeg, alsof de medewerkster me het huis van een familielid liet zien.
Nog iets opvallends aan New England is het scala aan kleine winkeltjes. In de plaatsen waar we doorheen reden, was Main Street niet vol met ketens, maar onafhankelijke winkels. Misschien nog wel opvallender; zo veel leuke winkels. Papershops, boekwinkels, wolwinkels, kookwinkels, vol met originele spullen en vriendelijk personeel. Wat fijn om daar rond te lopen!
Tot slot dan: vuurtorens. Zo veel vuurtorens. Een vuurtoren aan het einde van een breakway van een mijl. De vuurtoren uit Forest Gump. Kleine vuurtorens, bewoonde vuurtorens, overal vuurtorens. Genoeg lichtjes in het donker dus, zodat iedereen die naar New England naar toe wil, alleen maar in de verte hoeft te turen.
