
20 dagen tot kerst, de dag die ook wel bekend staat als Sinterklaas. Bij de rest van Nederland. Bij mij is het de verjaardag van mijn moeder. Dus ter ere van haar verjaardag, een kleine ode aan mijn jaar met haar.
Ontelbare whatsappjes, vele telefoongesprekken, tientallen kopjes koffie. De dagen in de Abdij van Egmond, mijn eerste bezoek aan het Concertgebouw, naar de film, musea, tuincentra en Ikea. Pearl Jam, De Wereld Draait Buiten, Paolo Nutini. Weekendjes weg. Koken, wandelen, fietsen. We hebben zoveel samen gedaan (al dan niet met anderen erbij) en we kunnen ook zoveel delen.
Wat erger ik me soms aan haar, wat lijk is soms verschrikkelijk op haar. Soms schrik ik, als ik besef dat ik iets exact hetzelfde doe. Soms word ik daar ook heel blij van.
Ik noem mijn moeder niet mijn vriendin. Vriendinnen heb ik genoeg en ondanks alles wat we samen doen, is het niet hetzelfde als met een vriendin. Met vriendinnen praat ik anders, deel ik andere dingen. En ook dat verschilt per vriendin. Mijn moeder daarentegen, daar heb ik er maar één van, alleen met haar heb ik die bijzondere moeder-dochterband.
Dus mijn moeder mijn vriendin, houdt toch op. Mijn moeder is mijn moeder en daar word ik intens gelukkig van.
Lieve Sanne. Wat wordt ik hier intens blij van. Je maakt mijn dag. Kus van mama.
BeantwoordenVerwijderen