Februari challenge

Als ik dacht dat een maand lang geen alcohol zwaar drinken zwaar was, dan had ik duidelijk nog niet alle liften en roltrappen links laten liggen. Ik loop heus vaker een trap op en ik ben ook niet zo onsportief dat ik naar de eerste etage ga met de lift, maar elke dag de lift naar de zesde etage (en vaak ook meerdere keren per dag) is zwaar! Het is fysiek zwaar, maar het kost me ook heel veel wilskracht, Als ik net naar mijn werk ben gefietst, door de regen (en tegen de wind in natuurlijk), dan roept de lift me "ga toch met mij mee, ik moet toch naar boven." En elke tree die ik dan op loop lijkt dan zwaarder te worden. 
Het kost wilskracht om de trap naar het perron te nemen na een hele dag staan en ik mijn ogen bijna niet kan openhouden. Het levert spierpijn op, een niet al te charmante entree (gehijg en een rood hoofd) en het duurt langer. Maar toegegeven, ik voel me erg goed over mezelf. Ik heb wel de neiging mezelf een schouderklopje te geven als ik boven ben.
Naast de extreme uitdaging voor mijn wilskracht ben ik ook een ander onverwacht struikelblok tegengekomen. Er is namelijk niet overal een trap! Naar mijn vraag waar de trap was in de Openbare Bibliotheek Amsterdam, werd mij gevraagd of ik bang was voor roltrappen, want ze hadden ook een lift. Echter, geen trap die verder kwam dan de tweede etage. En als de toeristen voor je dan met zijn allen stil gaan staan op de roltrap, wordt het traplopen je wel heel moeilijk gemaakt! Toch iets wat ik niet had verwacht (de afwezigheid van de trap, niet de toeristen die stilstaan).
Nog maar 16 dagen!