Weekend project: gewoon doen

Ik heb eerder al toegegeven dat ik een probleem heb met het afmaken van dingen waar ik aan begin. Een groter probleem is echter, dat ik vaak niet eens begin. Ik heb vaak grote plannen, die ik dan al voor ik start op een zijspoor zet.
Ik blader vaak door een tijdschrift, of kijk  op Pinterest en zie ik de mooiste interieurs, de gaafste decoraties, de leuktste projecten en dan denk ik: ik zou willen dat ik dat ook kan maken! Had ik maar zo veel talent, of zo veel tijd. Sommige mensen lijken namelijk echte alleskunners en dat ben ik niet. Of tenminste, dat denk ik dan.
Dit weekend kwam er echter een gedachte in mij op. Zijn die 'andere mensen', wel echt alleskunners, of zijn het gewoon allesdoeners? Want zonder iets te doen, komt er ook nooit iets af. Zonder er aan te beginnen, kom ik er nooit achter of ik het kan, of ik er talent voor heb. "Dat lukt mij toch niet," zeg ik altijd opbeurend tegen mezelf, maar die gedachte werkt natuurlijk alles behalve producties. Mijn angst om te falen wint het zo vaak van mijn verlangen iets te proberen. En daar moet het maar eens klaar mee zijn. Mijn kasten puilen uit van de bij elkaar geraapte spullen voor eventuele projecten. Sommige dingen liggen al jaren ongebruikt stof te vergaren. Ook hier speelt mijn angst om te falen mij parten; want als ik iets gebruik en het gaat mis, dan is het materiaal ook kwijt. En dan kan ik het nooit meer gebruiken voor iets moois. 
Dit weekend heb ik mezelf dus eens streng toegesproken. Beter materialen weg te moeten gooien vanwege een gigantische mislukking, dan het voor altijd op te bergen in de kast. Dus ga ik mijn materialen gebruiken. Ik ga  dit jaar proberen zo vaak mogelijk een projectje te starten met materialen die ik al ter beschikking heb. En niet alles zal lukken en niet alles wordt mooi, maar dan heb ik het tenminste geprobeerd. En misschien, heel misschien, word ik dan wel zo'n alleskunner!
  

Mijn eerste project: een lap stof die ik ooit heb gevonden in de voordeelbak bij de Ikea, een paar oude knopen en borduurgaren. Mijn eerste plan was om het mezelf heel makkelijk te maken en een set placemats te maken. Ik had alleen niet genoeg stof om er vier uit te krijgen. Dus dan een kussen en het ging veel makkelijker dan verwacht. En dat zonder een voorbeeld of patroon. Gewoon doen is gewoon leuk!